Incatrail - Machu Picchu

11 mei De eerste dag van de trail wordt ik om 6:20 opgehaald en naar de trail gebracht. De Incatrail loopt over zo 'n 125 km van Cusco naar Macchu Picchu. Daarvan is alleen het laatste deel over zo'n 40 kilometer ingericht om te wandelen. We hadden de eerste uren gepland om 10 km lopen naar Huayllabamba met onderweg een lichte stijging van 2700 naar 3000 m. Inmiddels bleek dat onze trail begint bij km 82 in plaats van km 88. We zijn met z'n vieren met twee gidsen. Luxer kun je het moeilijk krijgen. De eerste dag krijgen we zo 6 kilometer extra inclusief het uitzicht op een tweetal ongeplande ruïnes. Geen al te moeilijke dag met evengoed genoeg tijd om laatste inkopen te doen, in het ritme te komen en van de omgeving te genieten. Om 11 uur lopen we de rivier over het trail op. Onderweg inderdaad schitterend uitzicht, op vlak terrein is het goed lopen. Onderweg zal blijken dat de Inca's een ongekende wereld aan stijgende en dalende paden, trappen en trapjes hebben aangelegd. De Inca boodschappers die over deze paden scheurden konden in een halve dag het pad doen waar wij vier dagen voor nemen. Deze boodschappers waren atleten die al vanaf zeer jonge leeftijd werkten (en trainden) om deze prestatie te kunnen leveren. Ook de huidige “porters” (de dragers) zijn ondanks de bepakking van vijfentwintig kilo in stijgend of dalend terrein voor de westerling niet bij te houden.

12 mei De tweede dag lopen we het grootste hoogteverschil van plm 1200 meter in 5 uur over 13 km naar Paqamayo. We passeren onderweg de pas Warmiwañusca op 4200 meter. Daar vandaan is het nog in een uur zo'n 600 meter omlaag naar de eindbestemming van die dag. Een dag met prachtig en afwisselend uitzicht al zal niet iedereen blij geweest zijn met de aanhoudende stijging. Deze dag kregen we lichte stijging, normale stijging, steile trappen, gewone trappen. Kortom we liepen veel omhoog. Het is verbazend hoeveel lucht je na een kwartiertje aanhoudend stijgen tekort kunt komen. Het laatste deel omlaag is al veel beter te doen omdat je weer normaal kunt ademen. Het duurt even voor je door hebt hoe je lichtvoetig omlaag stuitert. Het voorbeeld van de dragers helpt daar zeker bij. Niet iedereen laat zich hierdoor inspireren. Een enkeling blijft hardnekkig pogen met behulp van maar liefst twee!! wandelstokken omlaag te komen. Dan ben je natuurlijk wat langer onderweg. Alleen de benen zijn aan het eind van de dag nog wat zwaar. Het prachtige uitzicht en de goede verzorging wegen daar zeer ruim tegenop.

13 mei De derde dag van 7 uur voor 12 km naar Wiñahuayna moeten we direct weer 400 meter terug omhoog om de weg ter vervolgen over de tweede pas. Het stijgen gaat inmiddels iets makkelijker, al zal het wat mij betreft niet gauw een feest worden. Daarna voert de weg afwisselend omhoog en omlaag langs prachtige uitzichten en enkele fraaie ruïnes. Aan het eind van de dag zien we ver beneden de rivier de Urumbamba waar we morgen aan het eind van de dag uitkomen. Aan het eind van deze dag hebben we de grootste afstand achter ons.

14 mei De laatste dag hebben we nog 2 uur nodig voor de laatste kilometers. We gaan èrg vroeg op om op tijd te zijn voor de mogelijkheid om de berg van Machu Picchu te bezoeken. (Alleen de eerste 200 gegadigden worden toegelaten.) Het uitzicht vanaf daar moet op zichzelf zeer de moeite waard zijn. Vandaag dalen we van 3100 naar 2500 meter in een uur of twee. Om zevenen zijn we bij de poort om de rugzak af te geven, formaliteiten te doen en toegang te krijgen. Even later blijken we net op tijd om die ochtend om tien uur de berg op te mogen. Een beetje warm en met wat zware benen, maar zeer voldaan beginnen we rondleiding om halverwege de ochtend het uitzicht van boven te gaan bewonderen. Machu Picchu zelf overtreft mijn verwachtingen. De stad is mooier en grootser dan ik had kunnen voorzien. De sfeer, de fraaie ligging, de manier waarop de stad in de omgeving past . . . Je moet er natuurlijk oog voor hebben, maar voor mij is deze plaats is één van de mooiste die ik ooit zag.

14/15 mei: weinig is zo aangenaam als na een stevige wandeling scheren, douchen en uitslapen (al is het maar niet om vier of vijf uur wakker worden op weg naar de volgende wandeling). Al heeft vroeg ontbijten zeker het voordeel dat je een lange dag voor je hebt en dat je op het warmste deel van de dag tijd over hebt om iets rustigs te doen. De afstand en vooral het klimmen en dalen, zit vandaag nog wat in de benen dus het wordt wat prettig en ontspannen rondlopen om de beweeglijkheid vast te houden en in een prettig tempo te herstellen van de inspanning. Vanavond per bus op weg naar Arequipa voor het laatste avonduur van deze reis: El Misti. ¡Hasta Luego!