El Misti

De intrigerende naam El Misti staat voor de vlak naast Arequipa gelegen vulkaan, waar ik kort naar verwees toen de reis langs Arequipa en de Colca canyon voerde. Deze keer grijp ik de gelegenheid nog aan om deze vulkaan van dichterbij te bekijken. Voor z'n hoogte van5820 meter is deze berg min of meer eenvoudig te beklimmen. Technisch gezien is het tenminste geen lastige beklimming temeer omdat er geen sneeuwijzers nodig zijn en de route geen stijging langs moeilijke verticale wanden kent. Daar staat tegenover dat de hoogte wel degelijk z'n tol eist zodat de beklimming uiteindelijke een stevige uitdaging vormt.
Zolang er weinig technische problemen te verwachten zijn kan ik met m'n eigen vertrouwde spulletjes uit de voeten. Wel zo aangenaam! Dat bleek ook voor een van de medewandelaars die 's nachts heeft liggen rillen van de kou en die uiteindelijk 's ochtends moest afzeggen omdat ze'n kleding (verzorgd door de reisagent) niet warm genoeg was. Jammer is dat de wandeltocht omhoog voor wat betreft de gids vooral een wedstrijdje is om zo snel mogelijk boven en weer beneden te zijn. Da's jammer want het uitzicht en de sfeer op berg spreken me meer aan dan de vraag of we een paar uur eerder of later terug zijn.
Bij de wandeling blijkt al snel dat hoe hoger we komen hoe “futuristischer” het landschap wordt. Dor en geblakerd, alsof je op de maan loopt. Het laatste stuk staat gepland voor 2 uur, een schappelijke tijd zou je zeggen, tot blijkt dat de ochtend bedoeld wordt. Wellicht practische voor de gids om nog sneller terug beneden te zijn? Meer uitleg was er niet bij. Samenvattend kan ik nog toevoegen dat het zo hoog en zo vroeg op de dag snerpend koud is. Ook van het uitzicht gaat het grootste deel verloren als je met een hoofdlamp loopt. Daar staat dan wel weer een fraai uitzicht tegenover als je bij zonsopgang de schaduw van de berg over het land ziet schuiven. Voor de toekomst houd ik het toch maar bij meer bewandelbare bergen waar je overdag meer gelegenheid hebt om van het uitzicht en de sfeer te genieten.
Inmiddels nadert het eind van m'reis met rasse schreden. Enerzijds jammer, anderzijds zal ik met veel plezier weer m'n eigen koffie zetten. Het is voor mij verbijsterend dat men bijna overal in Peru oploskoffie!! blieft te drinken en dat in een land waar zulke goede koffie verbouwd wordt. Nauurlijk zie ik er naar vooruit jullie weer live te spreken. ¡Hasta luego!